Het doel van ál mijn lessen is in de eerste plaats liefde, lichte vreugdevolle liefde,
te beginnen voor jezelf, én het besef van krachtige verantwoordelijkheid voor je eigen leven.
Mijn inspiratie is verschoven van Een cursus in wonderen naar The Way of Mastery.
Ik combineer de spirituele teksten met feedback op wat er wordt gedeeld en (begeleide) meditatie – en ook intuïtief schrijven.
Als je me wilt leren kennen, vrijblijvend, maak dan een (bel)afspraak.
Je kunt ook een interview met mij bekijken dat gaat over wat schrijven kan betekenen om je dichter bij jeZelf te brengen.
Als je vragen hebt, voel je vrij om ze te stellen.
In juni 2020 vond ik een nieuwe spirituele Weg! The Way of Mastery – De Weg van Meesterschap, kortweg de WOM genoemd. Voor het eerst sinds 7 jaar staat het boek van ‘Een cursus in wonderen‘ in de kast, in plaats van altijd bij de hand.
De WOM is een soort vervolg op de Cursus. Een WEG die wijst en leert inzien dat alleen Liefde waarde heeft.
Het bestaat uit een trilogie. Ieder (Engelstalig) boek bevat 12 lessen en de bedoeling is dat je een maand over een les doet, dus het is een programma van 3 jaar. Ik ben het eerste boek van de trilogie aan het vertalen – dus we werken met Nederlandse teksten.
Er groeit als het ware een nieuwe basis in mijn systeem. De WOM ziet voelen en ademen als instrumenten tot spirituele groei, aspecten die in de Cursus niet zo aan het licht komen. Maar die naar mijn gevoel noodzakelijk zijn om echt te gaan bloeien!
De WOM is ten opzichte van de Cursus een accentverschuiving. Andere terminologie, dezelfde leerlijn, dezelfde leraar (Jezus).
Zeven jaar lang was ik totaal ‘opgenomen’ in de Cursus. De Cursus is zo groots dat ik niet dacht dat er nog iets na zou komen. Maar dat dacht ik ook toen ik met het Pad bezig was… Aan het eind van het Werkboek van de Cursus staat dat dit niet het eind is, maar het begin en worden we in handen gegeven van de Heilige Geest die ons verder zal begeleiden.
Ik zie de WOM als de SCHAKEL tussen de spirituele trainingen Padwerk en de Cursus. Bij het Padwerk werden we getraind in voelen, gevoelens naar boven laten komen met behulp van adem en lichaamswerk, en het uiten van gevoelens (niet uitleven). Er waren rondjes waarbij we gedachten en gevoelens deelden en claimden, dus in bezit namen en er verantwoordelijkheid voor aannamen.
De Cursus voelt voor mij vooral als mentale training, hoewel het me ook vaak diep ontroerde.
De WOM verbindt die twee. Er is eerst het voelen met behulp van de adem en het in bezit nemen zoals bij het Pad. Maar bovendien mag het voelen gezien worden als een creatie die geliefd en bewonderd mag worden, omhuld! Volledig voelen wat er is zonder het te overschaduwen met mijn eigen interpretaties. Het gevoel als het ware op schoot nemen als een kind. Op die manier begin je de enorme kracht van de mind te ervaren en te eren.
Pas daarna is het de bedoeling opnieuw te kiezen, te kiezen voor liefde, vreugde en innerlijke vrede. Bijvoorbeeld met de gedachte ‘Ik zou in plaats hiervan vrede kunnen zien’ zoals in het Werkboek van de Cursus staat.
Als ik nu terugdenk aan het boek KlaarHeden denk ik hierin al in de richting van de WOM te zijn gegaan. Er is bijvoorbeeld in de meditaties wel de nadruk op ademen en omhullen.
Juist het omhullen heb ik gemist bij het Pad. Ik had toch altijd het gevoel dat ik anders moest zijn dan ik ben.
Bij de Cursus miste ik het voelen. Dit was, dacht ik, van het lichaam en ik ben immers niet mijn lichaam. Wel heerlijk van de Cursus dat die me steeds vertelde dat schuld niet bestaat.
Padwerk heb ik beoefend van 1994 tot 2013 met daarnaast vele andere invloeden zoals de opleiding tot helder waarnemen en leraren zoals Eckhart Tolle, Deepak Chopra, Byron Katie, Hans Stolp, Paul Ferrini en meer.
Alles bij elkaar was dit allemaal nodig, zie ik nu, om me te brengen waar ik nu ben en om met al deze innerlijke bagage behulpzaam te zijn en me verder te ontwikkelen.